“ఆంటీ! విప్పేయ్ ఆంటీ…బట్టలు విప్పితే ఎలా ఉంటావో చూడాలని ఉంది.”

అంతా సద్దుమణిగిన తరువాత, నెమ్మదిగా తల పైకెత్తి, “ఎందుకు అరిచాడు వాడూ!?” అని అడిగాడు రవి కవితను. “కిటికీ మూయబోతుంటే వేలు పడిందట..” అంది ఆమె. “అలాగా!” అంటూ లోపలకి దూరి, మళ్ళీ ఆమె స్థనాలను అందుకోబోయాడు. ఆమె వాడిని మధ్యలోనే ఆపి, “ఇప్పటికి ఇది చాలులే..మళ్ళీ వాడికి వేలు నలిగి అరిస్తే ఇబ్బంది..” అని, తన మీద పడిన వాడి రసాన్ని తన పేంటీతో తుడుచుకొని, దాన్ని వాడికి ఇచ్చి బయట పారేయమంది. వాడు కొంటెగా నవ్వుతూ, కిటికీని కాస్త ఓపెన్ చేసి బయటకి విసిరేసాడు. “సరే! ఇక పడుకో..” అంది ఆమె. వాడు తన బట్టలు సర్ధుకొని నిద్రపోయాడు. ఆమె కూడా నెమ్మదిగా తన బట్టలు సరిచేసుకొని నిద్రపోయింది.

వైజాగ్ చేరేసరికి ఉదయం ఆరు అయ్యింది. అక్కడనుండి ఒక టాక్సీని పట్టుకొని, కవిత ఊరు చేరేసరికి తొమ్మిది అయ్యింది. ఊరిలోకి ప్రవేశిస్తూనే ప్రమీల, రవిలు ఆ ఊరిని చూసి మైమరచిపోయారు. చుట్టూ కొండలూ, చక్కగా ఎదిగిన తోటలూ, కొండను ఆనుకొని ఉన్న సముద్రం, కొండపైన గుడి. మొత్తానికి మరోలోకంలా ఉంది ఆ ఊరు. కొండపై గుడిని చూస్తూ “ఏ గుడే అదీ!?” అడిగింది ప్రమీల. “ఏ గుడీ కాదు. ఎవరో రాజు కట్టించాడంట. కట్టించిన తరువాత, వాస్తు బాగాలేదని విగ్రహ ప్రతిష్ఠాపన చేయకుండా వదిలేసారు. ఊరి జనాలు మాత్రం అప్పుడప్పుడు వనభోజనాలకి అక్కడకి వెళ్తారు.” అని చెప్పింది కవిత. “మనం వెళ్దామా ఆంటీ!?” అంటూ ఉత్సాహంగా అడిగాడు రవి. వాడు వైపు చూసి నవ్వుతూ, “వెళదాం..వెళదాం..” అంది నర్మగర్భంగా. ఆ కబుర్ల లోనే వాళ్ళు కవిత ఇంటికి చేరుకున్నారు. వాళ్ళని చూడగానే సంబర పడిపోయారు కవిత తల్లిదండ్రులు. మేడపైన రెండు గదులు వాళ్ళకి కేటాయించారు. పిల్లలిద్దరూ ఒక గదిలోకి దూరారు. మరో గదిలో తమ లగేజ్ ను పెడుతూ, “రాత్రి వీలుచూసి పక్కలు మార్చేసుకుందాంలే..” అంది కవిత. “అంటే!?” అంది ప్రమీల అర్ధం కాక. “నేను నీ కొడుకు పక్కలోకి, నువ్వు నా కొడుకు పక్కలోకి మార్చేసుకుందాం..” అంది కొంటెగా. “అబ్బా!” అని, కవిత పిర్రను గిల్లింది ప్రమీల. కవిత “కెవ్..” అని అరవబోతూ, ఆగి “రాత్రి మా వాడిని ఇలాగే గిల్లావా! అంత గట్టిగా అరిచాడూ!” అంది. “కాదులే..” అంది ప్రమీల ముసిముసిగా నవ్వుతూ. “మరి ఏమయిందీ!?” అంది కవిత. ఏం జరిగిందో చెప్పింది ప్రమీల. అది వినగానే “రాక్షసీ! నా కొడుకుది పీక్కొని లోపల పెట్టేసుకుంటావా ఏమిటీ?” అంది కవిత. “ఊరుకోమ్మా, వీలు చూసుకొని వాడి నెప్పుకి మందు వేస్తాగా..” అంది ప్రమీల. “తొందరగా వెయ్యవే బాబూ..” అంది కవిత. “వాడు కూడా నన్నే వెయ్యమన్నాడులే..” అంది ప్రమీల బస్సులో విషయం గుర్తుకువచ్చి నవ్వుతూ. కవిత ఏదో అనబోతుండగా, కింద నుండి ఆమెను ఎవరో పిలిచారు. “ఇప్పుడే వస్తా..” అని బయటకు వెళ్ళింది. కిందకి వెళ్తూ, పక్క గదిలోకి చూస్తే, ఆమె కొడుకు ఒక్కడే కనిపించాడు. “రవి ఎక్కడా?” అడిగింది కవిత. “ఇప్పుడే బాత్ రూంలోకి దూరాడు.” చెప్పాడు రమేష్. అతను అలా అనగానే, కవితకు ఒక ఐడియా వచ్చింది. “ఒరేయ్! నేను కిందకి వెళ్తున్నా, పక్క గదిలో ఆంటీకి ఏం కావాలో చూడూ..” అంది. ఆమె అలా అనడమే తరువాయి, వాడు ఉత్సాహంగా పక్క గదిలోకి పరుగెత్తాడు. వాడు ప్రమీల గదిలోకి వెళ్ళగానే, వాడి గదికి నిశ్శబ్ధంగా బయటనుండి గడియ పెట్టేసి, నవ్వుకుంటూ కిందకి వెళ్ళిపోయింది కవిత.

రమేష్ ప్రమీల గదిలోకి వెళ్ళేసరికి, ఆమె బెడ్ మీద ఉన్న సూట్ కేస్ లోంచి తన బట్టలు తీసుకుంటుంది. వాడు నెమ్మదిగా, చప్పుడు చేయకుండా ఆమె వెనకకు చేరి, మెల్లగా ఆమె నడుమును చుట్టేసాడు. ఆమె కెవ్వున అరవబోయి, తమాయించుకొని, “వదలరా! ఎవరైనా వస్తారూ..” అంది. “నీ కొడుకు బాత్ రూంలో ఉన్నాడు. మా అమ్మ కిందకి పోయింది. కనీసం పావుగంట వరకూ ఎవరూ రారు.” అన్నాడు ఆమెను గట్టిగా బిగిస్తూ. ఆమెకి వదిలించుకోవాలని లేకపోయినా, వదిలించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నట్టు నటిస్తూ, వాడి వైపు తిరిగి, “ఇప్పుడు కాదు..” అంది. “నువు కాదు అన్నా నేను ఒప్పుకోను.” అన్నాడు ఇంకాస్త గట్టిగా కౌగిలించుకొని, ఆమె పిర్రలను నలుపుతూ. ఆమె “మ్…” అని, “నా సొంత మొగుడు కూడా ఇలా నలపలేదు తెలుసా!” అంది గారంగా. వాడు ఆమె పిర్రలను అలాగే పిసుకుతూ, “మొగుడు నలపక పోతేనే, నేను నలపొచ్చులే…” అన్నాడు. “ఏమిటమ్మా నీ స్పెషల్!?” అంది వాడి పిసుకుడుని ఆశ్వాదిస్తూ. “రాత్రి బస్సులో పట్టుకొని చూసావుగా నా స్పెషల్..” అన్నాడు వాడు. “మ్..గొప్పేలే..” అంది మురిపెంగా. “ఆంటీ! విప్పేయ్ ఆంటీ…బట్టలు విప్పితే ఎలా ఉంటావో చూడాలని ఉంది.” అన్నాడు వాడు. “అబ్బా ఆశ…” అంది ఆమె నవ్వుతూ. “అబ్బా! నీ నవ్వు భలే ఉంటుంది ఆంటీ…” అంటూ ఆమె పెదవులను కొరకబోతుండగా, తప్పించుకోడానికి ఆమె వెనక్కి కదలబోయింది. కానీ వెనక మంచం అడ్డం ఉండడంతో, వెల్లకిలా దానిపై పడింది. ఆమెతో పాటూ వాడూ పడ్డాడు. తనపై పడిన వాడి బరువుకు ఆమె తీయగా మూలిగి, గట్టిగా అదుముకుంది వాడిని. వాడు కూడా ఆత్రంగా ఆమెని నలిపేస్తూ, “ఆంటీ…ఆంటీ..” అని కలవరిస్తున్నట్టుగా అంటూ, ఆమె మొహమంతా ముద్దులు పెట్టేయసాగాడు. వాడు అలా ముద్దులుపెట్టేస్తుంటే, ఆమెకి శరీరమంతా కంపించిపోతుంది. కొద్దిసేపు ఉధృతంగా ముద్దులు పెట్టి, అలుపు తీర్చుకోడానికి ఒక్కక్షణం ఆగాడు వాడు. ఆ ఒక్కక్షణానికే ఆగలేక తన తల కాస్త పైకెత్తి, వాడి పెదవులు అందుకోబోయింది ప్రమీల. వాడు టీజింగ్ గా తన తలను కాస్త దూరంగా జరిపాడు. “ప్చ్..” అని, చిరు కోపంగా చూసింది ఆమె. వాడు నవ్వుతూ, ముందుకు వంగి, ఆమె పెదాలను తన పెదాలతో తాకాడు. నాలుగు పెదాలూ కలుసుకోగానే, కొన్ని క్షణాలు కాలం స్థంబించినట్టు అయింది వాళ్ళకి. ఆ స్పర్శను ఆశ్వాదిస్తూ కొద్దిక్షణాలు అలాగే ఉండి, ఆమె నెమ్మదిగా తన నాలుక కొనతో వాడి పెదవిని తాకింది. ఆ తాకిడితో ఇద్దరికీ ఒకేసారి జిమ్ అంది. ఒక్కక్షణం ఇద్దరూ విడిపోయారు. ఒకరివైపు ఒకరు చూసుకున్నారు. ఇక ఆగలేమన్నట్టు, తిరిగి పెదవులను కలుపుకున్నారు. ఆమె పెదవులు మెత్తగా వాడి రెండు పెదవుల మధ్యా నలిగిపోతున్నాయి. మధ్యలో ఆమె చిన్నగా తన నాలుకతో వాడి పెదవులను తడుపుతుంది. వాడు ఆమె పెదవులను వదిలి, ఆమె నాలుక కొనను పెదవులతో చప్పరించసాగాడు. ఆమె “మ్..” అని మూలుగుతూ, వాడి నోట్లోకి తన నాలుకను తోసి, వాడి నాలుక కొనను తాకింది. ఇక వాళ్ళ నాలుకలు పెనవేసుకోవడం మొదలయ్యింది. ఆ యుద్దంలో ఒకరిని ఒకరు నలుపుకుంటూ, మంచంపై అటూఇటూ దొర్లుతూ, ఒకరిపైకి ఒకరు ఎక్కడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు. ఆ ప్రయత్నంలో వేడెక్కిపోతున్న శరీరాలని చల్లబరుచుకోడానికి ఇక వాళ్ళకి ఒకటే మార్గం కనిపిస్తుంది. ఆ మార్గం చేరుకోడానికి అన్నట్టు ఒక్కక్షణం ఆగి, ఒకరిని చూసి ఒకరు నవ్వుకున్నారు. “ఏం చేద్దాం!” అన్నాడు వాడు ఆమె పైన కూర్చొని. “ఏం చేస్తావ్!?” అంది ఆమె ఆయాసంతో నవ్వుతూ. దొర్లడంలో పైట పక్కకి పోవడంతో, జాకెట్ నుండి ఆమె పొంకాలు కసిగా చూస్తున్నట్టు అనిపిస్తుంది వాడికి. వాటిపై చేతులు వేసి చిన్నగా నొక్కాడు. ఆమె మనోహరంగా నవ్వుతూ, “తీసేయ్..” అన్నట్టుగా సైగచేసింది. వాడు అలాగే చిన్నగా నొక్కుతూ, హుక్స్ దగ్గరకి చేతులను చేర్చి, ఒక్కొక్కటే విప్పసాగాడు. వాడు విప్పుతూ ఉంటే, ఆమె కింది పెదవిని మునిపంట నొక్కిపట్టుకొని, కళ్ళుమూసుకొని నవ్వుతూ ఉంది. ఆమె అలా నవ్వుతూ ఉంటే మరింత కసెక్కిపోతుంది వాడికి. ఆ కసిలో, ఒక హుక్ విప్పడం…ముందుకు వంగి, ఆమె బుగ్గని చిన్నగా కొరకడం చేస్తున్నాడు. వాడు అలా కొరుకుతూ ఉంటే, ఆమె సమ్మగా మూలుగుతుంది. మొత్తం హుక్స్ విప్పేసి, ఆమె మీదకి ఒరిగి, ఆమె పెదవిని కసుక్కున కొరికాడు వాడు. ఆమె “స్..” అని, “వెదవా..” అంది మత్తుగా. ఆమె అలా మత్తుగా మాట్లాడగానే, ఇంకా వెర్రెక్కిపోతూ, ఆమె వీపు కిందకి చేతుదూర్చి, బ్రా హుక్ ను తీయడానికి ప్రయత్నించాడు. కానీ వాడి వల్ల కావడం లేదు. సాయం చేయమన్నట్టుగా దీనంగా ఆమె వైపు చూసాడు. ఆమె కొంటెగా చూస్తూ, తన పెదవులను నాలుకతో రాసుకుంది. అంతే, వాడు బలంగా ఆమె బ్రా స్ట్రేప్స్ పట్టుకొని లాగేసరికి, అవి తెగి, ఆమె స్థనాలు ఒక్కసారిగా స్వేచ్చను పొందాయి. వాడు కొద్దిసేపు ఆమెపై దాడిని ఆపి, తన టీషర్ట్ ను తీసేసాడు. ఆ గేప్ లో ఆమె తన బ్రాని పక్కకి తప్పించింది. ఆ తరువాత ఆమె నగ్నంగా ఉన్న వాడి ఛాతీని ముచ్చటగా చూసి, వాడిని తన మీదకు లాక్కొని, తన ముచ్చికలను వాడి ముచ్చికలకు తాకించింది. ఒక్కసారిగా ఒళ్ళంతా కరెంట్ పాకినట్టు అయ్యింది వాడికి. “ఎలా ఉందిరా!” అంది ఆమె తన ముచ్చికలతో వాడి ముచ్చికలను సన్నగా మీటుతూ. అమె అలా మీటుతుంటే, తాపంతో “అంటీ..” అంటూ వణికిపోతున్నాడు వాడు. ఒకసారి వాడి పెదాలపై ముద్దుపెట్టి, “మిగిలినవి కూడా తీసేస్తే, ఆ పని చేసుకోవచ్చు..” అంది ఆమె గుసగుసలాడుతూ. కానీ వాడికి తమకంతో ఒళ్ళంతా చెమటలు పట్టేస్తున్నాయి. వణుకుతున్న చేతులు మాట వినడం ఎప్పుడో మానేసాయ్. వాడి అవస్థ గమనించిన ఆమె, తన చేతిని ఇద్దరి మధ్యకూ తెచ్చి, వాడు షార్ట్ ను కిందకి లాగబోతుండగా పెద్ద శబ్ధంతో ఆమె సెల్ రింగ్ అయింది. ఉలిక్కిపడి, చేస్తున్న పని ఆపేసి, టేబుల్ పై ఉన్న సెల్ వైపు చూసింది. వాడు కూడా అటువైపు చూసాడు. “అయ్యో, ఎవరో కాల్ చేస్తున్నారు, లే..” అంటూ, రమేష్ ని కిందకి తోసేయబోయింది. “అబ్బా! తరవాత చూడొచ్చులే ఆంటీ..” అంటూ, ఆమెని అదిమి పట్టుకొని, స్థనాల మధ్య తలతో కుమ్మసాగాడు వాడు. “అబ్బా! వదలరా ప్లీజ్..” అంటుందే గానీ, వాడు అలా కుమ్ముతుంటే, సమ్మగా అనిపించి, వాడి తలను తన స్థనాలకేసి అదుముకుంది ఆమె. అంతలోనే సెల్ మోగడం ఆగిపోయింది. అది గమనించిన ప్రమీల, “మ్..” అని, వాడి తలను నిమురుతూ, తన స్థనాన్ని వాడి నోటికి అందించింది. వాడు ఆబగా దాన్ని చీకుతూ ఉంటే, వాడి షార్ట్ లో చేయి పెట్టి వాడి అంగాన్ని బయటకు లాగి, నెమ్మదిగా నొక్క సాగింది. ఆమె నొక్కుడుకు జవాబుగా, వాడు ఆమె ముచ్చికను చిన్నగా కొరుకుతూ, ఒక చేత్తో ఆమె చీరను పైకి లాగసాగాడు. ఆమె కూడా వాడికి సహాయం చేస్తూ, చీరను లంగాతోసహా నడుము వరకూ ఎత్తేసింది. వాడు అమాంతం తన చేతిని ఆమె తొడల మధ్యలోకి తోసి, పువ్వును తడమసాగాడు. అప్పటికే బాగా తడెక్కిపోయింది అక్కడ. ఆ తడిని వాడు వేళ్ళతో తడుముతుంటే, ఆమెకి మరింత కసెక్కిపోతుంది. దాంతో చిన్నగా ఆయాసపడుతూ, తన తొడలను దూరం చేసి, “వేళ్ళు కాదురా, దీన్ని పెట్టు..” అంటూ, వాడి అంగాన్ని తన పూ..ద్వారం దగ్గర పెట్టుకుంది. ఆవేశంతో వాడి అంగం ఎగెరి పడుతుండగా, “ఆంటీ!” అంటూ, వాడు చిన్నగా తోయబోతుండగా, మళ్ళీ పెద్ద శబ్ధంతో ఆమె సెల్ మోగింది. ఆ శబ్ధానికి ఒక్కసారిగా మైకం నుండి బయటపడి, గబుక్కున వాడిని పక్కకి తోసేసింది ఆమె. “ఆంటీ!” అన్నాడు వాడు నిరాశగా. “ఒక్క నిమిషంరా బాబూ… ఎవరో చూసి, దాన్ని స్విచ్ ఆఫ్ చేస్తా ఉండు..” అంటూ, పైకి లేచి, సెల్ అందుకుంది. ఆమె భర్త కాల్ చేస్తున్నాడు. సెల్ లో అతని పేరు చూడగానే ఒక్కసారి ఆమె గుండె గతుక్కుమంది. అతను అక్కడ లేకపోయినా, అతనిముందే తప్పు చేస్తున్న భావన. ఎత్తి, మామూలుగా మాట్లాడగలదా అని ఆమెకే అనుమానం. రెండు క్షణాలు తటపటాయించి, ఆన్సర్ చేస్తూ, “హలో…” అంది చిన్నగా. “ఏమిటే, క్షేమంగా చేరుకున్నారా? కాల్ చేయలేదేంటీ? రవిగాడు ఏం చేస్తున్నాడూ?” అంటూ ప్రశ్నల వర్షం కురిపిస్తున్నాడు అతను అవతలనుండి. ఆమె బదులు చెప్పబోతుండగా, రమేష్ వెనక నుండి వచ్చి, ఆమె చీరను పైకి ఎత్తి, తన అంగాన్ని ఆమె పిర్రల మధ్య గుచ్చాడు. వాడి అంగం వెచ్చగా తగలగానే, అప్రయత్నంగా “మ్..” అని మూలిగింది ఆమె. “ఏంటే! అలా మూలుగుతున్నావ్!? ఒంట్లో బాగోలేదా!?” కంగారుగా అడిగాడు ఆమె భర్త. అంతలో రమేష్ ఆమె వెనక మరింత గట్టిగా గుచ్చుతూ, చేతులను ఆమె స్థనాలపై వేసి, కసిగా పిసకసాగాడు. మళ్ళీ తట్టుకోలేక “అబ్బా!” అనేసింది ఆమె. “ఏమయిందీ!?” అన్నాడు ఆమె భర్త. ఇక ఆమె వల్లకాక, గబుక్కున రమేష్ ని పక్కకి తోసేసి, “ఏమీలేదండీ! రాత్రి నిద్రలేదు. ఇప్పుడు నిద్రపోతుంటే మీరు కాల్ చేసారు.” అంది. “అలాగా! సరే! నిద్ర లేచిన తరవాత కాల్ చెయ్..” అని కాల్ కట్ చేసాడు అతను. ప్రమీల సెల్ ను టేబుల్ మీద పెట్టి, రమేష్ వైపు తిరిగి కోపంగా, “అసలు మతి ఉందా నీకూ!?” అని అరిచింది. వాడు నవ్వుతూ, “లేదు ఆంటీ…నిన్ను ఇలా చూస్తుంటే మతి పోతుంది.” అంటూ ముందుకు వచ్చి, ఆమెని కౌగిలించుకోబోయాడు. అంతలో ఎవరో మెట్లు ఎక్కుతున్నట్టు అడుగుల చప్పుడు వినిపించింది. వెంటనే ఆమె పక్కనే ఉన్న బాత్ రూం లోకి పరుగెడుతూ, “ఎవరో వస్తున్నారు, వెళ్ళిపో.” అంది. రమేష్ కూడా, గబుక్కున తన షార్ట్ వేసుకొని, షర్ట్ తీసుకొని, తన రూంలోకి పారిపోయాడు.

వాడు అలా రూంలోకి వెళ్ళాడో లేదో, కవిత వచ్చింది. వాడు రూంలోనే వుండడం చూసి, “ఏంట్రా! ఆంటీ దగ్గరకి వెళ్ళలేదా!?” అని అడిగింది. “వెళ్ళి ఇప్పుడే వచ్చా అమ్మా. ఆంటీ స్నానానికి వెళ్ళింది.” అని చెప్పాడు వాడు. వాడు అలా అంటూ ఉండగా, బాత్ రూంలోంచి రవి బయటకు వచ్చాడు. టవల్ చుట్టుకొని ఉన్న రవిని ఆకలిగా చూస్తూ, “సరే! నువ్వుకూడా పోయి స్నానం చేసిరా.” అంది రమేష్ తో. వాడు బుద్దిగా తల ఊపి, బాత్ రూంలోకి పోయి తలుపు వేసుకున్నాడు. రమేష్ అలా బాత్ రూం తలుపు వేయగానే, ఇలా గది తలుపు గడియ పెట్టేసి, రవి వైపు చూసి కొంటెగా నవ్వింది కవిత.